Rond 20:00 uur stroomde Partycentrum de Goede Aanloop weer vol voor de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie, de ultieme gelegenheid om alle dorpsgenoten weer een gelukkig nieuw jaar te wensen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Iedereen werd van harte welkom geheten door het Dorpsbelang. Dit jaar bestaat Tollebeek 60 jaar, wat betekend dat we een lustrumjaar in zijn gegaan.

 

Voor het derde jaar op rij ontving Mevrouw Hulsebosch een oorkonde, omdat zij de oudste inwoner van het dorp is. Het lepeltjes kind was dit jaar Hessel Snoek, de zoon van Jacob en Marina Snoek uit de Visarend. Hessel is geboren op 28 december 2016 en is de jongste inwoner uit Tollebeek, zijn trotse vader kwam het lepeltje in ontvangst nemen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook dit jaar waren er weer veel kampioenen in Tollebeek, het is weer gebleken dat Tollebeek een erg actief dorp is. Dit sluit perfect aan bij het thema voor het dorpsfeest dit jaar, welke de feestcommissie deze avond bekend maakte. Het dorpsfeest vindt dit jaar plaats van 10 t/m 17 juni en zal in teken staan van ‘Tollebeek in Beweging’.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lub Post mocht dit jaar plaats nemen op ‘De Stoel’. Elk jaar wordt er een Tollebeker in het zonnetje gezet en hiermee bedankt voor alles wat hij of zij voor het dorp doet. Lub is echt iemand die altijd achter de schermen bezig is en hierdoor heel veel voor Tollebeek betekent.

 

De avond werd afgesloten met Thomasvaer, Piet en Nel. Het thema wat zij gebruikte, om menig Tollebeker een hak te zetten, was de Facebookgroep: Ons Mooi Tollebeek.

Meer foto’s zijn te vinden in ons fotoalbum.

• Bij Joost Borgijink en Jurjen Breukel was de financiële malaise ook toegeslagen,

daarom gingen ze ‘s nachts in het Tollebekerbos hout zagen.
Met wat gereedschap en een kruiwagen naar het bos,
maar op de terugweg waren ze toch de klos.
Ze werden gesignaleerd met een kruiwagen vol hout.
Gelukkig hebben Annelies en Rosanne het niet meer koud.

• Patrick Mulder ging naar een feestje in Oss,

van een vriend uit de motorcross.
Hij sliep die nacht in een hotel.
’s Morgens vroeg, een hele rel.
Een arrestatieteam stormde zijn kamer op
en hij kreeg een pistool gericht op zijn kop.
Geboeid en wel, kreeg hij het toch even warm,
maar gelukkig was het loos alarm.
Ze hadden wel een crimineel gezien,
maar die lag niet op kamer tien.

• Trista Hanssens vraagt met haar auto veel aandacht van menig man.

Accu leeg, lekke band, sleutels kwijt of lege tank, vraag niet hoe het kan.
Vele mannen hielpen haar weer op pad.
Ja, Trista en auto’s, dat is toch wat.
Al die mannelijke aandacht is best fijn,
maar zou een abonnement bij de Wegenwacht niet wat zijn?

• De Groenbrigade houdt al tien jaar ons dorp heel net.

Tollebeek wordt zo heel goed op de kaart gezet.
Het wordt door allen gewaardeerd en geprezen.
De burgemeester wilde daarom hier wel wezen.
Hij bood de leden van de groep een heerlijk flesje aan.
Echte Tollebeker kruidenbitter’ was de naam.

• Het vierde elftal van Tollebeek ging ook dit jaar weer op pad,

maar de vertrektijd was door een chauffeur toch wat onderschat.
Op Brussel Airport bleek het vliegtuig met de rest al vertrokken.
Ze moesten uren wachten en vele euro’s dokken.
Later kwam men, tot veler verrassing, toch in Riga aan.
Zo kon de hele groep er weer op volle kracht tegenaan.

• Je zou denken: voor iedereen een goede leer,

maar David Keetman presteerde het dat jaar nog een keer.
Ook hier kostte het te laat zijn, weer een lieve duit,
maar Esther te Brake was nog slechter uit.
Voor haar reis in Australië ging ze een kamer boeken,
eenmaal aangekomen, bleef ze daar maar zoeken.
Ze had toch wat beter moeten lezen,
want de geboekte kamer bleek op Cyprus te wezen.

• Geert Jelies had dit jaar ook weer wat.

‘s Nachts in Maastricht, werd bijna zijn auto gejat.
Hij hoorde het geluid van zijn auto buiten,
zodoende bonkte Nikki vol op de ruiten.
De dief schrok zich kapot en wilde er vandoor gaan.
Zeker toen Geert naakt, voor hem bleek te staan.

• Achterdochtig werd vanachter ’t gordijn gegluurd,

want er liepen vreemde figuren in de buurt.
Met in de hand een telefoon,
dat waren ze in Tollebeek niet gewoon.
Dat was toch wel wat verdacht,
want wie had het ooit verwacht.
Dat ook in het laagste plekje van ons land,
de Pokémon was aanbeland.

• Voor een plek op de Tollebeker Walk of Fame, was Hilda de Boer aan de beurt.

Voor al haar vrijwilligerswerk en hoe zij altijd maar weer de kar sleurt.
Hilda is ook één van de vrijwilligers die maandelijks voor alle ‘ouderen’ aan het koken gaan.
Voor slechts vijf euro krijg je een maaltijd, die in een sterrenrestaurant niet zou misstaan. 

• Tollebeek is dan wel het dorp van de jacht,

maar zoveel dierenleed had men toch niet verwacht.
Een eend met een pijl in zijn reet,
dat is iets wat je toch niet deed?

• Nee, kijk dan naar wat Henri Loman heeft gedaan.

Hij was juist heel erg met een eend begaan.
Als toeschouwer op ’t Tollebeker voetbalveld,
toonde hij zich een echte dierenheld.
Te midden van de rond vliegende ballen,
kwam er zomaar een eend uit de lucht vallen.
Hij werd zorgzaam in een doosje gedaan.
Warm en verzorgd is hij de natuur weer ingegaan.

• Bram en Susan schrokken dit jaar ’s nachts wakker,

want op hun dak liep één of andere knakker.
Even snel gekeken en het leek wel een filmfragment,
want op het dak van hun huis, stond een politieagent.
Wat hij daar precies deed, blijft voor ons een vraag,
maar bij Bram en Susan kon gelukkig het gordijn weer omlaag.

• De pony van Liesbeth van der Velde was depressief.

Als nieuwe eigenaar is zij ook voor dit dier erg lief.
Wat was er dan toch aan de hand?
Was ’t misschien ’t verkeerde zand?
Een psychiater kwam eraan te pas.
Toen bleek dat het heimwee was.

• De voetballers van Tollebeek gingen voor promotie.

Het gaf rond de velden veel publiek en commotie.
Maar in de kantine is er volop paniek geweest,
want de biertap gaf hier onverwacht de geest.
Gelukkig werd nog een koud kratje bier gevonden,
dat door de dorstigen al klokkend werd verslonden.
Maar toen kwam bij de tegenstander de grootste pijn,
want het bleek hun kratje voor de terugreis te zijn.

• Als één van de laatsten van ons land,

had Ludo Leijten eindelijk een smartphone in de hand.
Shock proof en waterdicht moest deze investering jaren mee,
je kon er zelfs mee zwemmen in de zoute zee.
Maar vergeten op het autodak en toen een diepe plas.
Daarna de heftruck er nog over, met vol gas.
’T was niet meer dan een hoopje schroot.
Wat is Ludo toch een brokkenpiloot. 

• Steppen dat kunnen we in Tollebeek wel.

Dit jaar waren we ook weer hartstikke snel.
Onze deelnemers presteerden excellent.
Een eerste plaats in het eindklassement. 

• Jan Jonkers ging naar het ’kampioenschapsfeest’ van Ajax dit jaar.

Getooid in een Ajax-shirt, was dit nog niet zo raar.
Dat de Graafschap uit altijd lastig is, bleek wel weer.
Gedurende de wedstrijd veranderde de sfeer.
Voor het grote feest, moest Jan dit jaar wederom in Eindhoven zijn.
Lopend door Amsterdam in zijn Ajax-shirt deed hem dit toch wel heel veel pijn.

• Helaas, het beeldbepalend brugwachtershuisje is niet meer.

Een dikke tractor ramde het hele onderkomen neer.
Gelukkig was het brugwachtershuisje onbemand,
anders was de klaverjasvereniging nu vacant. 

• Albert van Strien zocht óók het randje op dit jaar.

Met een trekker en een klepelbak is dit niet zo raar.
Geconcentreerd ging hij te werk.
De stabiliteit van zijn New Holland bleek niet al te sterk.
Ja mensen, dit zult u toch echt van mij moeten geloven,
want uiteindelijk ging hij met trekker en al, ondersteboven.

• Rudi Vercreaye beleefde afgelopen najaar ook weer wat.

Met een volle kieper witlofafval, ging hij op pad.
Zijn vader had uitgelegd waar hij ongeveer naartoe moest gaan.
Rudi dacht: dit klusje, dat heb ik zo gedaan.
Ter plekke was er niemand thuis, dus snel de kiepwagen omhoog en weer vort.
Eenmaal thuis, bleek hij deze troep bij een wildvreemde te hebben neergestort.

• Voor Jasper Nooren was de examenperiode een spannende tijd.

Het is namelijk toch steeds weer een enorme strijd.
Na het harde leren begon hij toch al wat te gapen.
En jawel hoor, voor het eerste examen verslapen.
Het tweede examen stond al weer voor de boeg.
Maar voor deze, was Jasper toch echt een dag te vroeg.

• Jan en Ineke Zuidema reden op Koningsdag de puzzelrit,

hierbij raakten de gemoederen aardig verhit.
Op een smalle dijk moet je goed uitkijken,
zeker als twee heethoofden voor elkaar moeten wijken.
Jan kreeg het aan de stok,
met een Staphorster Rok.
Kreten als een klap voor je bek waren niet mis,
met een gedeukte ego hervatte hij de quiz….

• Jules Gosselink was weer lekker fanatiek bezig voor de Bazuin

en nam luidruchtig polshoogte bij het jeugd-NK vissen in zijn voortuin.
Boze ouders kwamen massaal bij hem klagen,
omdat hij bij ’t fotograferen de vissen zou verjagen. 

• JB catering 10 jaar en De Goede Aanloop al 25 jaar, dat is een feestje waard.

Familie Merks vierden dit samen met velen, kosten nog moeite gespaard.
Moeder Nel hield nog een mooie verassingstoespraak voor haar kinderen.
Gelukkig kwam daarna Nat Zat, die de emoties kon verminderen.
Zaterdagavond waren er nog drie bands en een dj, wat een feest.
Je hebt echt wat gemist, als je er niet bij bent geweest. 

• Dorpsfeest was dit jaar weer zeer geslaagd.

Met uitverkocht pop up restaurant, werd Hans wel even uitgedaagd.
Iedereen heerlijk gegeten, gezelligheid tot en met.
Ook was er een fotohokje voor selfies, wat een pret.
We hebben zeker 4.000 gecensureerde foto’s in ons archief,
sommige foto’s waren een beetje gênant en iets wat suggestief.

• Tijdens de bonte avond, in een volle tent,

hebben de 3 K’s ons met hun Flodderfilm verwend.
Erg gelachen en wat een werk was hieraan besteed,
wel jammer dat dit niet aan de voorschriften voldeed.
Toch sleepten ze met deze hilarische film de 1^e prijs binnen.
Of lag ’t aan Kees? Wie wil haar nou niet beminnen.

• Rens Boons zorgt na het kitesurfen goed voor ’t materiaal.

Alles laten drogen in de uienschuur lijkt hem ideaal.
Maar zijn hond had de vlieger ook zien hangen
en dat wekte zijn verlangen.
Rens kwam even later naar buiten met open mond,
want zijn kapot gevreten vlieger, waaide in het rond. 

• Tollebeker jeugd, dit najaar in de krant.

Die steken toch niet zomaar wat in de brand?
Wie de vernielingen in het dorp hebben gedaan?
Die baldadige lui verdienen in Tollebeek, geen eervol bestaan.
In je eigen huis of op een schoolplein,
blijf af van dingen, die niet van jou zijn!

• Pakketbezorger Lo van Gemert is flink de klos.

Hij bezorgt nu drie maanden lang, op zijn stalen ros.
Pech met de bus in Polen, dat is wat is gebeurd.
Na reparatie kwam de kale Pool naar Tollebeek gescheurd.
De coureur werd onderweg op de foto gezet.
Te snel en Lo zijn rijbewijs kwijt, zegt dan onze wet.

• De nieuwe bank van Joris Koenraadt,

bleek toch wel heel groot van formaat.
Hij was wél afgeprijsd en mooi van kleur,
maar hij bleek toch breder dan de deur.
De oplossing was een ruit eruit,
dit kostte de verzekering een fikse duit. 

• Hoe krab jij een bevroren autoruit?

Op de Tollebeker poll liet menigeen zich uit.
Maar Jeroen Jansen was voor zijn vrouw wel heel galant.
Niks zwoegen met een krabber in de hand.
Een elektrisch kacheltje werd erin gezet,
maar Cristel had hier niet op gelet.
Ze dacht alleen maar: ‘gaan met die banaan’.
Dus reed ze weg, met het snoer achter zich aan.

Dit was:

en zeggen hierbij…. tot volgend jaar!

Bedankt weer voor alle gemaakte blunders.
En vergeet niet de blunders, gemaakt door vrienden, buren of familie, door te sturen naar: tp@tollebeek.nl